
در موسیقی پاپ بریتانیایی تمجید و شتایش فراوان یه سنت قابلاحترام در همهی زمانهاست ولی با وجود این، تمام بی نظمیها و انتقادهایی که اطراف اولین آلبوم Arctic Monkeys رو احاطه میکنه غیرمنطقیاند و مضحک به نظر میرسند. این برای Arctic Monkeys کافی نبود که بهترین گروه سال 2006 باشه، آنها مجبور بودند ناجی Rock & Roll باشن. Alex Turner خوانندهی اصلی/ ترانهنویس گروه مجبور بود بهترین ترانهنویس بعد از Noel Gallagher و یا حتیPaul Weller باشه، و اولین آلبومشون Whatever People Say I Am, That's What I'm Not در همان ابتدا به عنوان یکی از مهمترین آلبومهای این دهه شناخته شد و مورد احترام قرار گرفت، بعد از آن فقط چند ماه از انتشار این آلبوم گذشته بود که مجله NME اون رو یکی از بهترین پنج آلبوم تاریخ موسیقی بریتانیا خطاب کرد. جدای از یک موقعیت هیجانانگیز برای یک گروه جوان، اونا شرایط سختی رو با کمترین ضرر و خسارت پشتسر گذاشتند، بیسیستشون [Bassist] رو از دستدادند ولی دست از هدف خود برنداشتند و توانستند دیگرگروههای جوان رو پشتسر بگذارند و بر امواج موفقیتی بزرگ جرکت کنند، بله این گروه توانست از عهدهی این کار بربیاد: اونا به کار کردن ادامهدادند. در طول یکسال: تورهایی برگزار کردند، به سرعت آلبوم دومشون Favourite Worst Nightmare رو نوشتند و ضبط کردند، تنها کمی بیش از یکسال از انتشار اولین آلبومشون میگذشت که دومین آلبوم رو هم منتشر کردند. بعضیها ممکنه این سرعت کار Arctic Monkeys رو اینطور توجیه کنند که گروه میخواسته در این زمان که محبوب و شناخته شده و تنور هنوز داغه از فرصت استفاده کنه و آلبوم دوم رو با این فاصلهی زمانی کم نسبت به آلبوم اول منتشر کنه، ولی Favourite Worst Nightmare نقطه مقابل فرصتطلبی هست: این آلبوم جذاب و با انرژیه، صدای هیجانانگیز یک گروه داره به طرف گروه برمیگرده.

گروه تاثیرات فراوانی از the Strokes و Libertines گرفته و پیشرفت زیادی کرده، آنها تمام سبکهای موسیقی راک رو امتحانکردند و پس از آنکه یکباره تاریخچهی موسیقی راک رو یاد گرفتند سبک خود را انتخاب کردند. ترکیبی از post-punk و classic rock که سبکی نو و بانشاط به وجود اورده، این تا اندازهای بخاطر اینه که این گروه ایدههای جدید و فراوانی در آهنگهای منحصر به فردش به کار برده. بعضی از این موارد در اولین آلبوم گروه به چشم میخورد، ولی در مورد Favourite Worst Nightmare این بیتابی و بیقراریه آلبوم هست که ما رو تحت تاثیر قراز میده - اونا سعی میکنن خودشون رو کشف کنن، برخلاف خیلی از گروههای مدرن و جدید آنها به کشفکردن در دنیای راک علاقهمنداند، نه به خودنمایی و در برابر دید دیگران ظاهر شدن. در این آلبوم سعی میکنند همه چیزی رو امتحان کنند، که این باعث میشه این آلبوم از بعضی جهات با اولین آلبوم گروه فرقهای عمدهای داشته باشه، آلبومی که واقعا دلچسبتر بود. تمام آهنگهای اولین آلبوم یعنی Whatever People Say I Am, That's What I'm Not دیدگاه ونقطهنظر مشابهی بین هم به اشتراک گذاشتهاند، در حالی که در Favourite Worst Nightmare دیدگاههای آهنگهای این آلبوم از همدیگر متفاوت هستند و همین امر در اینجا باعث جذابیت این آلبوم شده. در اولین آلبوم به راحتی میتوان متوجه شد که از چه گروههای الهام گرفتند، و در آلبوم دوم متوجه میشیم که تمام آهنگها منحصر به فرد هستند، به همین جهت Favourite Worst Nightmare از آلبوم اول گروه هیجانانگیزتره: این آلبوم بلندهمتی و هدف بزرگ Arctic Monkeys رو فاش میکنه و باعث خواهد شد کسانی که قبلا نسبت به این گروه بدبین بودهاند اینبار آنها رو باور داشته باشند.
عشق گروه به فیلمهای کلاسیک باعث شده موسیقی این فیلمها روی سبک جدیدشون تاثیر بگذاره، برای مثال ابتدای آهنگ 505 مستقیما از Soundtrack فیلم The Good, the Bad and the Ugly [خوب، بد و زشت] گرفته شده [Ennio Morricone آهنگساز موسیقی متن این فیلم هست].
Artist: Arctic Monkeys
Album: Favourite Worst Nightmare
Release Date: Apr 24, 2007
Styles: Indie Rock
Tracks:
1. [Download MP3] "Brianstorm" – 2:50
2. "Teddy Picker" – 2:47
3. [Download MP3] "D Is for Dangerous" – 2:20
4. [Download MP3] "Balaclava" – 2:49
5. "Fluorescent Adolescent" (Turner, Bennett) – 3:01
6. "Only Ones Who Know" – 3:09
7. [Download MP3] "Do Me a Favour" – 3:31
8. "This House Is a Circus" – 3:13
9. [Download MP3] "If You Were There, Beware" – 4:38
10. [Download MP3] "The Bad Thing" – 2:26
11. [Download MP3] "Old Yellow Bricks" (Turner, McClure) – 3:15
12. [Download MP3] "505" – 4:13
Labels: Album Reviews
